Ekspozita Fotografike Online QYTETI BARDHË E ZI, Edicioni i 7-te
KATEGORIA ARKITEKTURË
Ekspozita Fotografike Online QYTETI BARDHË E ZI, Edicioni i 7-të
KATEGORIA : ARKITEKTURË
Autor: Bia Serranoni
Shteti: Brazili
Seria e Muzeut - Luvri. Vendndodhja: Paris
Seria e Muzeut - MAC. Vendndodhja: Niteroi / Rio de Janeiro
Seria e Muzeut – MAR. Vendndodhja: Rio de Zhaneiro
Seria e Muzeut - Soumaya. Vendndodhja: Mexico City
Seria e Muzeut, bazohet në fotografimin e arkitekturës së muzeve të rëndësishëm në mbarë botën, arkitektura e të cilëve është një pjesë e rëndësishme e peizazhit të qytetit, që shpesh i karakterizon edhe si një vepër përtej funksionit të tyre hapësinor. Seria synon gjithashtu të nxjerrë në pah atë që përndryshe mund të kalonte pa u vënë re nga syri i nxituar.
Linket e autorit:
Website:https://biaserranoni.com/
Instagram: https://www.instagram.com/biaserranonifotografia/
Autor: Dan Bucko
Shteti: SHBA
Titulli i serisë: "Exoskeleton"
Foto 1: "Kurbat dhe spiralet"
Foto 2: "Ndriçimi dhe reflektimet"
Foto 3: "Shtesat"
Foto 4: "Kënde të mprehta"
Vendi: Salla e Koncerteve Disney, Los Anxhelos, Kaliforni, SHBA
Përshkrimi: E larë në shkëlqimin e butë të dritës së reflektuar, Salla e Koncerteve Walt Disney ngrihet si një simfoni në çelik dhe xham. Forma e saj, një ndërthurje magjepsëse e këndeve dhe kthesave, ndihet e gatshme të shpërthejë në një kreshendo muzikore. Brenda përqafimit të tij të hijshëm dhe modern, meloditë fluturojnë, një dëshmi e bukurisë që rezonon si brenda ashtu edhe jashtë.
Linket e autorit:
Website http://buckocreative.com/
Autor: Dardan Vukaj
Shteti: Shqiperi
Titulli i serialit: "Vertikal"
Foto 1: Bruksel, Ndërtesa Quatuor, Architects Jaspers-Eyers.
Foto 2: Milano, Kulla Generali, Arkitekte Zaha Hadid
Foto 3: Milano, Bosco Verticale, arch Stefano Boeri
Foto 4: Milano, Regione Lombardia Tower, arch. Pei Cobb Freed & Partners
Përshkrimi: Një seri fotosh bardh e zi që theksojnë vertikalitetin e ndërtesave, duke nxjerrë në pah elemente të dizajnit si ritmi, dritëhija, kontrasti, tekstura e materialeve moderne, dizajni futuristik.
Linket e autorit:
Instagram: https://www.instagram.com/dardanvukaj_archframes/
Autor: Josep Sánchez.
Shteti: Barcelona (Spanjë).
Titulli i serisë: "Qyteti i drejtësisë"
Vendi: Qyteti i Drejtësisë në Barcelonë dhe Hospitalet de Llobregat.
Përshkrimi: Qyteti i Drejtësisë është projekti më i madh dhe më kompleks i Planit të Infrastrukturës Gjyqësore, i realizuar nga Departamenti i Drejtësisë. Ai simbolizon vullnetin e Qeverisë për ta sjellë drejtësinë më pranë qytetarëve, duke e modernizuar dhe bërë më komode dhe më të aksesueshme.
Linket e autorit:
Instagram: https://www.instagram.com/barcelonafotos/
Autor: Miles Astray
Shteti: Gjermani
Titulli: "Supersimetria"
Vendi: Paris, Francë
Përshkrimi: Biblioteka Francois-Mitterrand në Paris është një nga monumentet më pak të njohura të qytetit dhe pamja e saj moderne qëndron përballë arkitekturës tradicionale të qytetit. Ajo përbëhet nga katër ndërtesa që janë të gjitha në formë libri të hapur me dy anë (faqe) në një kënd 90 gradë. Ky kënd krijon një simetri në dukje të pafundme që është simbolik e natyrës futuriste të ndërtesës.
Linket e autorit:
Website: http://www.milesastray.com/
Autor: Rich Martin
Shteti: Zvicër
Titulli: "Shanghai Tower + SWFC"
Vendi: Shanghai, Kinë
Përshkrimi: Kulla e Shangait dhe Qendra Botërore Financiare e Shangait, ndërtesa e tretë dhe e dymbëdhjetë më e lartë në botë, qëndrojnë pranë njëra-tjetrës në rrethin Pudong të Shangait që dominojnë zonën. Fotografimi i këtyre veprave ultra-moderne të arkitekturës dhe inxhinierisë me kamera dhe filmat vintage ishte mënyra ime për të eksploruar kontrastin midis së ardhmes dhe së shkuarës. Këto dy imazhe janë shkrepur në filmin Ilford Delta 3200 duke përdorur një aparat fotografik Pentax 6x7. E zhvillova filmin në zhvilluesin Ilford DD-X, i rregulluar me fiksuesin Ilford Rapid. Nuk ka asnjë post-përpunim dixhital përveç heqjes së grimcave të pluhurit.
Linket e autorit:
Website: https://developerfluid.net
Autor: Stéphane Louis
Shteti: Franca
Titulli: “Ura e Rialtos”
Vendi: Venecia, 2020
Përshkrimi: Një imazh i një prej ndërtesave më të fotografuara, në një prej qyteteve më të fotografuara në botë, përmes një xhami.
Linket e autorit:
Website: www.stephanelouis.com
Facebook: www.facebook.com/slouisphotographe
Autor: Louise Muscat
Shteti: Maltë
Titulli: “Dëbora në qytet”
Vendi: Stokholm, Suedi
Përshkrimi: Dëbora bie në Museet Nordiska në qytetin e Stokholmit.
Linket e autorit:
Instagram: https://www.instagram.com/louisemuscatphoto/
Autor: Mariano Pedalino
Shteti: Itali
Titulli: "Berlin Karl Marks Allee"
Vendi: Berlin
Përshkrimi: Fotografia është një ekspozim i dyfishtë i një ndërtese në Karl Marx Allee në Berlin. Karl Marx Allee karakterizohet nga ndërtesa të ndërtuara në vitet 1950, kryesisht që i përkasin rrymës së të ashtuquajturit klasicizëm socialist dhe të projektuara sipas modelit të qyteteve të mëdha të Bashkimit Sovjetik si Moska, Kievi, Stalingradi dhe Leningradi.
Linket e autorit:
Website: https://marianopedalino.com/
Instagram: https://marianopedalino.com/
Autor: Helga Bahmer
Shteti: Gjermani
Titulli i serisë "Metabolizmi Berlin"
Përshkrimi: Metabolizmi - shndërrimi i substancave të huaja të organizmit në substanca që janë vendase të organizmit. Natyra shpërndahet në strukturat dhe ndërtesat e krijuara nga njeriu. Betoni, guri dhe sendet; njerëzit thithin ajrin e qyteteve. Fotografitë e mia kërkojnë një shprehje që përfaqëson luftën kundër autonomisë së natyrës, kontrollin dhe shfrytëzimin e saj. Seria është realizuar në prill 2024 në pjesë të ndryshme të Berlinit.
Linket e autorit:
Website: https://500px.com/p/peggy-perfect
Instagram: https://www.instagram.com/helga_be_punkt/
Autor: Zheltov Denis Yurievich
Shteti: Rusi
Titulli: "Dritaret"
Vendi: Rusia, Shën Petersburg
Përshkrimi: Një nga shtëpitë e ndërtesës së vjetër të qytetit të Shën Petersburg
Linket e autorit:
Autor: Natalia Liubinetska
Shteti: Kiev, Ukrainë
Titulli: "Lufta në Ukrainë 1, 2"
Vendi: Irpin, Ukrainë
Përshkrimi: Fotot janë bërë në Irpin, Ukrainë. Një raketë ruse goditi një ndërtesë banimi. Shtëpia tani është në gjendje të rënuar dhe e pabanueshme, nuk ka ujë dhe elektricitet, por disa familje vazhdojnë të jetojnë aty...
Linket e autorit:
Instagram: https://www.instagram.com/liubinetska_photographer/
Autor: Benaissa Ilyes
Shteti: Algjeri
Titulli : “Hotel Oran”
Vendi: Oran, Algjeri
Përshkrimi i fotos: Një foto e një hoteli të papërfunduar që ndodhet në breg të detit të Oranit, Algjeri
Linket e autorit:
Instagram : https://www.instagram.com/benaissailyes/
Facebook : https://www.facebook.com/benaissailyes0/
Autor: Ruslan Hajizada
Shteti: Azerbajxhan
Titulli: "Objekt shumëkëndor"
Vendi: Stamboll, Turqi
Përshkrimi: Kjo foto është realizuar në territorin e xhamisë Jamlija në Stamboll, Turqi
Autor: Nurlan Tahirli
Shteti: Azerbajxhan
Titulli: "Sommiar"
Vendi: Baku, Azerbajxhan
Përshkrimi: Skena të kujton një pasazh nga libri i James Lillis "A Walk in Dreams", ku ai përshkruan një burrë të rrethuar nga sipërfaqe të lëmuara dhe të bardha kudo. Atmosfera dhe ngjyra e skenës më kujtuan këtë - një burrë që ecën në ëndrrat e tij.
Linket e autorit:
Instagram: https://www.instagram.com/nurlan_tahirli/
Autor: Dimitris Lapousis
Shteti: Greqi
Titulli: “Athinë”
Vendi: Athinë, Greqi
Përshkrimi: Parlamenti grek si një planet i vogël.
Linket e autorit:
Instagram https://www.instagram.com/dlapousis/
Autor: Pantaleo Musarò
Shteti: Itali
Titulli: "Lartësia binjake"
Vendi: Bolonja
Përshkrimi: Fotoja e bërë në qytetin e Bolonjës është në të vërtetë një monument, por ndërsa po fotografoja më ktheu në memorie strukturën e dy rrokaqiejve identikë të pasqyruar, por në të njëjtën kohë shkova me kujtime në kullat binjake. Ndaj i dhashë imazhit atë pamjen fantazmë tipike të kujtimit të ngjarjeve të dhimbshme, që kam për shumë qytete me lagje popullore urbanizimi.
Linket e autorit:
Website: https://www.pantaleomusaro.com
Instagram: https://www.instagram.com/pantaleomusaro
Autor: Tommaso Stefanori
Shteti: Italia
Vendi: Roma
Titulli i serisë: ''E.U.R.''
Përshkrimi: Kjo seri fotografie është shkrepur në E.U.R., Distrikti i Romës, Itali, një nga më ikonat arkitekturore në qytet. Qëllimi i fotografisë është të nënvizojë lojën e dritave dhe hijeve që këto ndërtesa mund të ofrojnë dhe gjithashtu frymëzimin e tyre për arkitekturën e vjetër të Perandorisë Romake.
Linket e autorit:
Website: https://tstefanori.wixsite.com/tommasostefanori
Instagram: https://www.instagram.com/tommaso_stefanori/
KATEGORITË E TJERA
Grate ne Fotografi
Në kuadrin e Ekspozitës Fotografike të lançur në Tatì Space me temën “Qyteti i Grave”, po sjellim në vëmendje disa figura inspiruese të grave fotografe, të cilat kanë dhënë një kontribut të çmuar në fushën e fotografisë, me profesionalizimin dhe qasjen humane ndaj qytetit dhe kohës në të cilën ato jetuan. Julia Margaret Cameron, Frances Benjamin Johnston, Berenice Abbott, Dorothea Lange, Margaret Bourke-White, Vivian Maier, Diane Arbus, Cindy Sherman dhe Annie Leibovitz.
Në kuadrin e Ekspozitës Fotografike të lançur në Tatì Space me temën “Qyteti i Grave”, po sjellim në vëmendje disa figura inspiruese të grave fotografe, të cilat kanë dhënë një kontribut të çmuar në fushën e fotografisë, me profesionalizimin dhe qasjen humane ndaj qytetit dhe kohës në të cilën ato jetuan. Duke filluar me Julia Margaret Cameron, si një ndër pionieret e fotografisë botërore, Frances Benjamin Johnston si fotoreporterjen e parë grua, Berenice Abbott me pasqyrimin e modernitetit që po lindte, Dorothea Lange e Margaret Bourke-White si dokumentueset e para të ngjarjeve të mëdha historike, dhe për të vazhduar me qytetin modern me Vivian Maier, Diane Arbus, deri në ditët e sotme me Cindy Sherman dhe Annie Leibovitz. Lista është akoma më e gjatë, por ne kemi zgjedhur këto figura si përfaqësuese të epokave të ndryshme të fotografisë.
Julia Margaret Cameron (1815-1879)
Është një fotografe britanike e shekullit të 19-të, e cila e filloi fotografinë vonë, në moshën 48 vjeçare, atëherë kur vajza e saj i dhuron një aparat për ditëlindje. Ajo njihet për portretet e personazheve të njohur të kohës, miqve të saj, dhe për fotografimin e temave heroike, mitologjike dhe nga letërsia, ku si personazhe vendos njerëzit e afërm që i vizitonin studion. Ajo njihet për fotografimin e fëmijëve dhe grave, si dhe për një çfokusimin dhe planet e afërta të portreteve, e cila pati impakt në fotografinë moderne.
Frances Benjamin Johnston (1864-1952)
Është një ndër fotoreporteret e para në Amerikë. Ajo ka qënë një avokate e rolit të grave në fotografi, me shkrimin “Çfarë mund të bëjë një grua me kamera” në 1897, dhe bashkë-kuratore e një ekspozite fotografike në Ekspozitën Universale 1900. Frances njihet për portretet, fotografinë e arkitekturës tradicionale, dhe për serinë në Institutin Hampton. Në 1899 asaj iu kerkua të fotografonte jetën e përditshme të studentëve në Institutin Hampton, i cili pas Luftës Civile ofronte kurse profesionale për të rinjtë Afro Amerikanë dhe Nativë Amerikanë. Duke qënë se përdori negativa prej pllaka platinuimi, të cilat kërkonin disa sekonda ekspozim, ishte e pamundur fotografimi spontan i të rinjve. Në këtë mënyrë ajo i drejtoi subjektet në skena të kompozuara me kujdes, të cilat flasin për stilin unikal të Benjamin, të dallueshëm deri në ditët e sotme.
Berenice Abbott (ShBA 1898-1991)
Berenice Abbott është një fotografe amerikane e njohur për dokumentimin e arkitekturës dhe jetës metropolitane të New Yorkut me të gjitha kontrastet e tij, në vitet 1930 të depresionit te madh. Berenice Abbott njihet për stilin dokumentues, jashtë cdo subjektivizmi dhe piktorializmi. Ajo fotografoi me kamera 8x10” vendet kryesore të New Yorkut me arkitekturën e re që po lindte, por edhe vendet që po zhdukeshin nga zhvillimi. Influenca e saj kryesore ishte fotografi francez Eugene Atget, i cili në mënyrë skrupuloze fotografonte Parisin e vjetër, që po zhdukej nga moderniteti i fillimit të shekullit 20. Abbott e quante Atget ‘Balzakun e kameras’ dhe një ‘historian urbanist’. Asaj i njihet merita e shpëtimit të arkivës së Atget, kur pas vdekjes së tij bleu të gjithë negativët dhe i çoi në Amerikë, ku punoi për publikimin veprës së tij. Në vitet e fundit të karrierës Berenice Abbott u mor me anën teknike dhe shkencore të fotografisë.
Një ndër shprehjet e saj është “Bota nuk i don gratë e pavarura, nuk e di pse, por kjo nuk më shqetëson aspak”.
Dorothea Lange (1895-1965)
Është një fotografe amerikane e cila dokumentoi në mënyrë realiste jetën e vështirë të amerikanëve në periudhën e Depresionit të Madh të viteve ’30-të. Me fotografinë e saj humanitare ajo ndikoi në alokimin e fondeve federale për shtresat e varfëra, por edhe në zhvillimin e zhanrit të fotografisë dokumentuese. Një ndër fotografitë e saj ikonë është “Nëna Migrante” ku ajo fotografoi një familje të varfër në kushtet e ekzistencës. Lange kishte aftësi të fotografonte anën e bukur dhe dinjitoze të njerëzve. Një ndër shprehjet e saj është “Aparati Fotografik është një Mjet për të Mësuar sesi të Shikojmë…” Ajo e përdori kameran si një instrument demokratik. Ndonëse Lange kishte një vështirësi fizike në lëvizje, për shkak të një sëmundje të kaluar në fëmijëri, ajo njihet si një femër luftarake, në një kohë kur kjo cilësi nuk u pranohej grave. Ajo udhëtoi shumë, duke fotografuar shtresat e ulta të papërfaqësuara të popullsisë; fermerë, punëtorë, hebrenj, zezakë, të varfër, emigrantë të kombësive të ndryshme, duke ofruar në këtë mënyrë një vizion demokratik të Amerikës, në një kohë kur vendi kishte shumë nevojë për këtë.
Margaret Bourke-White (1904-1971)
Është fotografja e parë amerikane e reportazhit të luftës dhe një ndër fotoreporteret më të rëndësishme në Amerikën e viteve ‘30 dhe ‘40. Fotografitë e saj të para janë ato industriale të makinerive, ndërtesave, njerëzve, por më pas ajo u fokusua në çështjet sociale, në zonat me varfëri të skajshme gjatë viteve të Depresionit, ku fotografoi për revistën Fortune dhe më pas për Life. Bourke-White ishte fotografja e parë e huaj e cila u lejua të fotografonte në Bashkimin Sovjektik gjatë viteve ‘30, që e bëri atë nje ndër fotografet më të famshme në Amerikë. Ajo u lejua nga Trupat Ushtarake për të fotografuar Luftën e Dytë Botërore, gjatë së cilës fotografoi ngjarjet më të rëndesishme si bombardimin e Moskës nga trupat gjermane në 1941, krimet e luftës, kampet e përqëndrimit pas kapitullimit nazist. Pas luftës së dyte botërore, dokumentoi ngjarjet historike më të rëndesishme, si përpjekjet e Ghandit për pavarësinë e Indisë, Luftën e Koresë, trazirat në Afrikën e Jugut, etj.
Vivian Maier (1926-2009)
Vivian Maier ka një ndër historitë më interesante në historin ë e fotografisë. Ajo ka fotografuar jetën urbane dhe njerëzit e rrugës në amerikën e viteve ’50, ‘60, me intensitet të fortë, kuriozitet dhe me një shpirt humori, por ajo asnjëherë nuk i publikoi fotot e saj. Ajo ishte një njeri mjaft i rezervuar, ndonëse e shkolluar dhe me kulturë, ajo fotografonte për hobi ndërsa kryente detyrën e saj si dado e fëmijëve. Ashtu siç shprehen më vonë femijët që ajo rriti, ata asnjëhere nuk e kuptuan se çfarë fotografonte Maier. Kur e pyesnin ajo përgjigjej duke qeshur se ishte një spiune. Ndërkohë që Maier i shëtiste fëmijët në çdo cep të qytetit, ajo shkrepi foto mjaft interesante, që përbëjnë sot një trashigimi vizuale të asaj kohe. Fotografia e saj u bë e njohur pas vdekjes së saj, falë një koleksionisti arti, John Maloof, i cili në vitin 2009 bleu 150,000 negativat që ajo shkrepi gjatë jetës së saj dhe ja bëri të njohur publikut nëpërmjet botimit të librave, ekspozitave dhe filmave dokumentarë.
Diane Arbus (1923-1971)
Është një fotografe amerikane e njohur për stilin e saj kontrovers, të kritikuar dhe të vlerësuar në të njëjtën kohë. Ajo fotografoi banorët e New Yorkut në vitet 50-60, njerëzit në park, femijët, gratë, njerëzit me aftësi ndryshe, ata që jetojnë në skajet e shoqerisë, performuesit e cirkut, transgjinorët, njerëzit ndryshe, ata që siç thotë një kritike arti ‘na tërheqin vëmendjen kur i shohim në rrugë, por instiktivisht e heqim vështrimin sepse na vjen turp nga ajo që shohim’. Ndërsa Arbus, përkundrazi, i vëzhgon, i studion dhe i fotografon në mënyrë psikologjike, ashtu siç asnjë fotograf tjetër kishte bërë më parë. Ndërsa fotografët e rrugës të brezit të saj si; Evans, Winogrand, Lewitt etj, ndoqën një stil guerilas, duke fotografuar njerëzit ndërsa ata nuk e kishin mendjen, dhe pa u dalluar prej tyre, përkundrazi Diane kërkon miratimin personave që fotografon. Shpesh herë ajo i kthehet 2 herë një subjekti, mban shënime, bisedon, lidh miqësi, u shkon në shtëpi, dhe pret castin e duhur për të shkrepur fotografinë. Për këtë arsye subjektet e saj shikojnë drejt e në sy, duke qenë të vetëdijshëm për prezencën e artistit, dhe duke përfshirë shikuesin gjithashtu. Me stilin e saj, ajo la gjurmë në fotografinë moderne duke u ndjekur nga shumë fotografë të mëvonshëm. Përderisa fotografia e Arbus lidhet me identitetin, voyeurism, personat ndryshe, në një shoqëri homofobe të viteve ‘50-‘60, jo gjithmonë u pëlqye nga publiku dhe kritika e kohës. Në një citim (Norman Mailer) thotë ‘ti japësh një kamera Diane Arbusit, është si ti japësh një fëmije një granatë dore’. Gjatë ekspozitës ‘New Documents’ në Muzeun e Artit Modern në 1967, ku Arbus u paraqit së bashku me Garry Winogrand dhe Lee Friedlander, fotografia e saj u pështy nga disa vizitorë, aq sa duhej të pastrohej çdo ditë. Ndërsa Susan Sontag, një ndër kritiket më të njohura të kohës, thotë se Diane Arbusit i mungon dhëmbshuria për subjektet e saj. Shumë veta kanë spekuluar për motivet që e shtynë Diane të fotografonte në këtë mënyrë. Por nga dorëshkrimet e saj, të cilat u bënë të njohura pas vdekjes së saj në 1971, del e kundërta. Ajo gjeti emocione, dhe pa veten të pasqyruar tek njerëzit ndryshe. Diane Arbus vinte nga klasa e pasur dhe borgjeze e shoqerisë New Yorkeze. Ajo kishte frekuentuar me rezultate të larta shkollat më të mira të vendit. Megjithatë ajo e shpërfilli origjinën e saj klasore. Këtë ndjenjë mospërkatësie dhe izolimi duket sikur kërkon tek subjektet që fotografon. Ajo mësoi fotografinë nëpërmjet Fotografisë së Modës, në studion që hapi me të shoqin. Ne 1956 në moshën 33 vjeçare ajo u shkëput prej saj, duke ndjekur vokacionin e fotografisë dokumentuese, të cilën e zhvilloi me stilin e saj personal. Një ndër shprehjet e saj është: ‘Për mua, subjekti i fotografisë është gjithmonë më i rëndësishëm sesa fotografia’; ‘Njerëzit jonormal, kanë lindur me traumën e tyre. Ata kanë kaluar testin e jetës. Ata janë aristokrat’; ‘Aktiviteti im i preferuar është të shkoj në vendet ku nuk kam qënë ndonjëherë”.
Cindy Sherman (1954)
Është një artiste amerikane e cila përdor fotografinë për të zhvilluar disa seri autoportretesh që lidhen me stereotipet e grave në kulturën perëndimore, të krijuara nga kinematografia, televizioni, reklama. Seria e parë me të cilën ajo e bë e famshme është “Film Stills” ose “Skena Filmi” në vitet ‘70-‘80, ku paraqitet e veshur si personazhe e filmave, në skena të ngjashme nga kinematografia evropiane e viteve ‘50-‘60 dhe ajo amerikane e zhanrit noir. Në këto fotografi ajo paraqitet herë si shtëpiake, herë si sekretare, herë si grua provokative, herë tjetër si një grua në kariere dhe e pavarur. Në fotografitë bardhë e zi të ciklit, ajo ndërton një katalog personazhesh, apo enciklopedi të stereotipeve të grave në kinematografinë dhe publicitetin e kohës. Ndonëse “skenat filmike” të Sherman ngjajnë me fotografitë e publicitetit të filmave (prej të cilave ka marrë emrin cikli), asnjëra prej tyre nuk i referohet një filmi konkret. Mjeshtria e Sherman qëndron se ajo luan me stereotipet e femrave, dhe me pritshmëritë apo imagjinatën tonë, që është influencuar nga këto stereotipe. Në vitet e mëvonshme, Cindy Sherman do të zhvillojë cikle të tjera fotografike që lidhen me stereotipet e bukurisë në kulturën perëndimore, dhe me ato që vijnë nga historia e artit, duke zhvilluar akoma më shumë ndriçimin, kostumografinë dhe grimin.
Annie Leibovitz (1949)
Annie Leibovitz është një fotografe amerikane e njohur për fotografimin e celebriteteve të kohës sonë, në revistat “Rolling Stone” dhe “Vanity Fair”. Por pak e dinë se në fillimet e saj ajo nisi karierën me fotografinë dokumentuese. Një perspektivë të tillë ajo mban edhe në fotografimin e konstruksionit të Ndërtesës së re të “New York Times” projektuar nga Renzo Piano. Midis viteve 2005 dhe 2006, Kompania zhvilluese Forest City Ratner porositi Annie Leibovitz të fotografonte ndërtimin e grataçelës, e cila u konkludua në ciklin fotografik “Building the Times”. E njohur për fotografimin e portreteve, edhe këtu Annie Leibovitz merr parasysh vektorin njeri. Fotografitë e “Building the Times” tregojnë se megjithë përmirësimet e teknologjisë, ndërtimi i grataçelave është akoma i varuar nga puna intensive e punëtorëve të ndërtimit dhe aftësitë e tyre individuale dhe në grup. Cikli është një homazh për qytetin e New Yorkut, dhe të kujton fotografitë e Margaret Bourke White të ndërtesave kryesore të tij. Për këtë cikël Annie shprehet “Pjesa më interesante e këtij projekti është fakti se mësova që këto ndërtesa akoma bashkohen me dorë. Të shikoje punëtorët e ndërtimit të rrëshqisnin midis kollonave të celikut dhe të montonin në lartësi trarët e rëndë, ishte një mrekulli”.
Ekspozitë Fotografike REALITETI URBAN (ne syrin e arkitektit)
KATEGORIA 5:
QYTETI DHE ESTETIKA
KATEGORIA 5: QYTETI DHE ESTETIKA
Autor: Nurlan Tahirli
Titulli i serisë: "Bukuria e bardhë"
Titull 1: “Lina Xente”
Titull 2: “Mest Lind”
Titull 3: “Planinar”
Titull 4: “Trokut”
Përshkrimi: Bëhet fjalë për bukurinë e ngjyrës së bardhë në qendër të qytetit e projektuar me materiale moderne ndërtimi dhe imagjinatë kreative. Nuk është e zakonshme në ditët e sotme të shohësh hapësira të mëdha, sidomos në kryeqytetet e mbushura me njerëz. Ditët me vranësira zgjidhen për ta bërë qiellin më pak të dukshëm dhe ndërtesën të bie në sy. Kështu qielli u ekspozua më shumë në shumicën e skenave me qëllim për ta bërë të shkrihet me këtë bukuri të bardhë.
Linke të autorit:
Autor: Pierre-Louis Ferrer
Titulli: Seria "Horizonti i Ri".
Vendi: Rennes, Francë
Përshkrimi: Seria fotografike fokusohet në rezidencën Les Horizons (The Horizons) që ndodhet në distriktin e Bourg L'Évêque në jug-perëndim të qytetit të Rennes, Francë. Kjo rezidencë është në formën e një kulle të dyfishtë pothuajse 100 m e lartë dhe e ndërtuar në vitin 1970 nën drejtimin e arkitektit Georges Maillols. Realizimi i serisë u krye gjatë një jave të plotë, e ndarë në faza vëzhgimi, teste të kompozimit dhe më pas në fazën e fotografimit. Qëllimi kryesor i kësaj serie është të luajë mbi arkitekturën, këndet dhe kthesat e subjektit për të krijuar poza grafike dhe abstrakte, ku nocioni i ndërtimit zhduket. Grafika është përforcuar nga këndi i shkrepjes sipas drejtimeve të diellit për të realizuar një shpërndarje optimale të dritë-hijeve. Në të njëjtën mënyrë, mungesa totale e reve në qiell e kombinuar me bardhësinë e ndërtesës dhe zgjedhja e një trajtimi bardhë e zi me kontraste lejon që mjedisi të lirohet për t'u fokusuar në format gjeometrike.
Linke të autorit:
Autor: Ruslan Hajizada
Titulli: “Harmoni linjash”
Vendi: Baku, Azerbaixhan
Përshkrimi: Qendra Heydar Aliyev, dizenjuar nga arkitektja Zaha Hadid. Ndërtesa është e famshme për arkitekturën e saj të veçantë dhe stilin e rrjedhshëm e të lakuar që u shmanget këndeve të mprehta.
Linke te autorit:
Author: Karen Numme
Titulli i serisë: "Muzeu i Akademisë të Filmit"
Vendi: Muzeu i Akademisë të Filmit, Los Anxhelos, Kaliforni
Titulli 1: “Muzeu i Akademisë , nën kupolë”
Titulli 2: “Shkallët lëvizëse të Muzeut të Akademisë”
Titulli 3: "Shtegu i Muzeut të Akademisë"
Titulli 4: "Muzeu i Akademisë në çati"
Bio: Unë jam një fotografe fine art, dhe kam një diplomë Master në Arkitekturë
Autor: Yasser Alaa Mobarak
Titulli: “Baku”
Vendi: Baku, Azerbaixhan
Përshkrimi: Një vajzë duke ecur jashtë Qendrës Heydar Aliyev në Baku, Azerbajxhan.
Linke të autorit:
Autor: Vladislav Vodnev
Titulli: “Tetris”
Vendi: Nur-Sultan, Kazakhistan.
Përshkrimi: Fotografia është bërë në qendrën e vjetër të kryeqytetit të Kazakistanit. Dy ndërtesa kopshtesh nga lart duken si figura nga loja Tetris.
Linke të autorit:
Autor: Kim Leung
Titulli: Seria "Më pak është më shumë"
Vendi: To Kwa Wan, Hong Kong
Përshkrimi: Kërkimi i estetikës së thjeshtë që i përket To Kwa Wan (Hong Kong) dhe shprehja e marrëdhënies midis hapësirës publike dhe njerëzve të To Kwa Wan përmes vështrimit të ndërsjellë të linjave, modeleve dhe figurave. “Më pak është më shumë” është projekti im i parë i artit në komunitet. Ai i kushtohet To Kwa Wan, një lagje e vjetër në Hong Kong. Po kërkoja se si të infiltroja aktivitetet estetike të kufizuara në artin e pastër dhe të rafinoja kulturën në çdo cep të jetës së përditshme; si të përdorim imagjinatën për të eliminuar kufijtë e jetës mes njëri-tjetrit.
Linke të autorit:
Autor: Bilal EL Harousse
Titulli: "Akullore"
Vendi: Sidi Bou Said, Tuniz, Tunizia.
Përshkrimi: Kjo foto është një përshkrim i shkurtër i peizazhit të qytetit Sidi Bou Said. Një qytet i qetë pranë kryeqytetit Tuniz, Tunizi. Sidi Bou Said është i njohur për ndërtesat e tij të bardha dhe blu me gjeometri minimale, një arkitekturë me një marrëdhënie të thellë historike dhe vizuale me peizazhin mesdhetar. Fotoja është realizuar në një mëngjes të qetë. Vendosa ta quaj Gelato.
Linke të autorit:
Autor: Meti Spahiu
Vendi: Viena, Austri
Titull 1: Fernheizwerk Arsenal - Viena,
Titull 2: Janis Joplin Promenade - Viena,
Titull 3: Leonard-Bernstein-Strasse - Viena,
Titull 4 : City gate Aderklaaerstrasse - Viena,
Titull 5: Olympiahalle 6020 Innsbruck,
Titull 6: Harry SeidlerTurm - Viena
Përshkrimi: Ideja e fotografive të mia është të sjell imazhe të bukura, të tërheqë vëmendjen e publikut për estetikën e objekteve të fotografuara. Fotografitë e mia bardh e zi shprehin vertikalitetin dhe horizontalitetin në arkitekturë, duke përforcuar estetikën e ndërtesës.
Linke të autorit:
KATEGORIA NJERËZIT
Ekspozita Fotografike Online QYTETI BARDHË E ZI, Edicioni i 7-te